Uwaga:  Upewnij się, że używasz etykiet przeznaczonych do drukarek laserowych, aby zapobiec odklejaniu lub rozwarstwianiu się etykiet.

Wskazówki dotyczące etykiet

• W menu Papier ustaw rozmiar, typ, teksturę i gramaturę papieru odpowiadającą etykietom załadowanym do zasobnika.

• Przed zakupieniem dużej ilości etykiet należy wydrukować na nich próbki tekstu.

• Należy używać etykiet przeznaczonych specjalnie do drukarek laserowych.

• Nie należy stosować etykiet na arkuszach wykonanych ze śliskiego materiału podłożowego.

• Nie należy używać etykiet, na których występuje odkryty klej.

• Należy używać wyłącznie kompletnych arkuszy etykiet. W przypadku niekompletnych arkuszy etykiety mogą ulec odklejeniu podczas drukowania, co może spowodować zacięcie papieru w drukarce. Niekompletne arkusze etykiet powodują również zanieczyszczenie drukarki i kasety drukującej klejem, co może doprowadzić do unieważnienia gwarancji na drukarkę i nabój z tonerem.

• Przed załadowaniem etykiety należy wygiąć, przekartkować i wyrównać.

• Należy używać wyłącznie arkuszy etykiet, które nie mają przerw między etykietami.

  

• Nie należy drukować dużej liczby etykiet w sposób ciągły.

• Nie należy używać etykiet, które mają powłokę sprawiającą, że są wodoodporne.

• Arkusze należy przepuszczać przez drukarkę tylko raz, ponieważ mogą zanieczyścić drukarkę.

• Arkusze etykiet należy ładować stroną końcową.

• Należy używać papieru o włóknach wzdłuż strony, a nie w poprzek, ponieważ takie łatwiej się zwijają.

Wzory etykiet warto konsultować ze sprzedawcą, który ma rozległą wiedzę na temat etykiet i drukarek laserowych, aby upewnić się, że używany jest właściwy rodzaj etykiet.

Więcej informacji na temat pomocy technicznej dla etykiet zawiera Obsługa papieru przez daną drukarkę .

Komponenty etykiet

Etykiety składają się z trzech podstawowych części: podkładu, kleju i powierzchni wierzchniej. Etykiety mogą również mieć powłoki wpływające na wydruk. Aby zapobiec odklejaniu się etykiet, postępuj zgodnie z wytycznymi dla etykiet. Odklejone etykiety mogą spowodować zacięcia w drukarce. Etykiety lub klej mogą również ulec stopieniu, gdy arkusz jest zacięty w utrwalaczu. Wybór odpowiednich materiałów dla każdego z tych elementów etykiet pomaga zapewnić niezawodność druku.

Podkłady

Podkład jest materiałem, na którym umieszcza się etykiety. Podkład przenosi etykiety przez drukarkę i bezpośrednio wpływa na niezawodność pobierania. Masa i konstrukcja podkładów różnią się w zależności od używanego materiału do drukowania. Więcej informacji można znaleźć w sekcji Arkusz wierzchni (do zadrukowania) .

Preferowane są podkłady wykładane bibułą, dokumentowe, porowate, płaskie. Podkłady przystosowane do użytku z drukarkami laserowymi o dużej prędkości (50 stron na minutę lub więcej) mogą nie gwarantować zadowalających rezultatów.

Podkład powinien łatwo się zginać i po zwolnieniu powracać do pierwotnego płaskiego stanu. Formy, które pozostaną wygięte, mogą powodować zacięcia papieru lub uszkodzenie krawędzi arkusza. Takie zgięcie ma wpływ na wcześniejsze modele drukarek, korzystające z osłony narożnikowej zamiast zespołu wałka pobierającego do rozdzielania arkuszy.

Niektóre materiały podkładowe używane w konstrukcjach wrażliwych na nacisk są nazywane papierami etykietowymi . Papiery etykietowe są papierami o wykończeniu maszynowym (MF) lub angielskim (EF) i są kalendrowane, superkalendrowane lub powlekane jednostronnie. MF mają różne stopnie gładkość nawierzchni. Liczba przejść papieru przez rolki (mokre lub suche) podczas produkcji określa gładkość nawierzchni. EF jest niepowlekany i ma niski połysk. Papiery etykietowe mogą być również używane jako arkusz wierzchni dla produktów papierniczych wrażliwych na nacisk, takich jak materiały stosowane w konstrukcji form na podwójnych wstęgach.

Superkalendrowanie wytwarza powierzchnie o wysokim połysku, które mogą być śliskie. Niektóre superkalendrowane podkłady są trudne w pobieraniu i podawaniu w drukarce. Nie zalecamy używania superkalendrowanych podkładów zaprojektowanych do drukarek o dużej prędkości (50 lub więcej stron na minutę).

Niektóre konstrukcje wrażliwe na nacisk korzystają z podkładów typu kraft lub wybielanych. Podkłady typu kraft są wykonane z pulpy siarczanowej i są MF lub glazurowane maszynowo (MG). Większość papierów MG ma wysoki połysk. Glazurowane powierzchnie o wysokim połysku mogą się przechylać i są trudniejsze w obsłudze przez mechanizm podawania drukarki. Niektóre podkłady typu kraft mogą zapewniać akceptowalne wyniki, jednak zdecydowanie zalecamy intensywne testowanie konstrukcji wrażliwych na nacisk z wykorzystaniem podkładów typu kraft.

Podkłady bibułowe lub dokumentowe zmniejszają zanieczyszczenie tonera wewnątrz drukarki i poprawiają wydajność podawania. Śliskie, nieporowate podkłady są trudniejsze do podawania i zwiększają osadzanie się tonera w nagrzewnicy i na rolce pomocniczej. Chropowate materiały podkładowe mogą zwiększyć tarcie na ścieżce papieru, co może powodować przekrzywienie papieru oraz zacięcia. Materiał wierzchni podkładu musi mieć taką temperaturę topienia powyżej temperatury utrwalacza bliskiej 225°C (437°F). Odsłonięty obszar maks. 3 mm (0,12 cala) może wystawiać materiał wierzchni na te temperatury i powodować topienie się lub zanieczyszczenie utrwalacza.

Nadmierne gromadzenie się pyłu lub kurzu związanego z podkładem może wpłynąć na jakość drukowania. Jeśli podkład wytwarza nadmierne ilości pyłu lub kurzu podczas konwersji, resztki mogą być pakowane wraz z materiałem i znaleźć się w drukarce. Te właściwości przy pobieraniu przez drukarkę mogą również niekorzystnie wpływać na jakość wydruku. Więcej informacji na temat podkładów można znaleźć u dostawcy etykiet.

Kleje

Istnieją trzy podstawowe rodzaje etykiet samoprzylepnych: zdejmowane, trwałe i półtrwałe (niskotemperaturowe). Wszystkie typy przy właściwej konstrukcji mogą być używane z daną drukarką. Kleje akrylowe są na ogół preferowane w przypadku wycinanych arkuszy etykiet.

Najważniejszym problemem z drukowaniem związanym z klejem jest zanieczyszczenie drukarki i wkładu. Kleje są półpłynne i mogą zawierać lotne składniki. W przypadku zacięcia arkusza w nagrzewnicy klej może się stopić, zanieczyszczając części drukarki lub uwalniając opary. Aby uniknąć kontaktu kleju ze prowadnicami na ścieżce papieru, rolkami przenoszącymi, bębnem światłoczułym, rolką transferowa i palcami rozdzielającymi, należy użyć pełnych arkuszy etykiet.

Powlekanie strefowe oznacza umieszczanie kleju tylko tam, gdzie zachodzi taka potrzeba. Papiery etykietowe i zintegrowane formularze zwykle wykorzystują powlekanie strefowe. Ponadto niesamoprzylepna granica 1 mm (0,04 cala ) wzdłuż zewnętrznej krawędzi arkusza etykiet zapewnia dobre wyniki. Więcej informacji na temat projektowania etykiet dla drukarki można znaleźć u producenta kleju lub dostawcy etykiet.

Zdejmowana macierz krawędziowa wzdłuż zewnętrznej granicy materiału w połączeniu z niesączącym się klejem, pomaga zapobiegać zanieczyszczeniu przez klej. Taka konstrukcja wymaga sztywniejszego materiału podkładowego, aby zapobiec uszkodzeniom wyrównywania arkusza z krawędzią odniesienia. Ogólnie rzecz biorąc, etykiety winylowe i poliestrowe są dobrze dostosowane do tej konstrukcji. Papier i konstrukcje podwójnej wstęgi mogą wymagać testowania w celu ustalenia, który podkład zapewnia dobre wyniki.

Upewnij się, że siła zwalniania jest odpowiednia, dzięki czemu etykiety pozostają przyklejone do podkładu i nie odklejają się w drukarce. Kleje powinny wytrzymać ciśnienie do 25 psi i temperaturę utrwalacza 225°C (437°F) bez rozwarstwiania, tworzenia niebezpiecznych oparów lub sączenia wokół krawędzi etykiet, perforacji czy wykrojeń. Wytrzymałość na ścinanie powinna być wystarczająca, aby zapobiec wyciekom kleju. Więcej informacji na ten temat można uzyskać u dostawcy etykiet.

Arkusz wierzchni (do zadrukowania)

Papier, winyl i poliester są najczęściej używanymi materiałami do druku. Materiały do druku muszą wytrzymać temperaturę drukowania nawet do 225°C (437°F) i ciśnienie 25 psi. Więcej informacji na ten temat można znaleźć u dostawcy etykiet.

Należy ostrożnie sprawdzić, czy materiał do druku współpracuje poprawnie z drukarką.

Powłoki wierzchnie

Powłoki wierzchnie dla etykiet niepapierowych mogą być powłokami na bazie wody lub rozpuszczalnika. Należy unikać powłok wierzchnich zawierających chemikalia, które emitują niebezpieczne substancje chemiczne po podgrzaniu lub pod wpływem ciśnienia. Powłoki wierzchnie mają wpływ na jakość druku, niezawodność podawania i przywieranie podawania tonera do arkusza wierzchniego. Powłoki wierzchnie powinny wytrzymać temperaturę do 225°C (437°F) i ciśnienie 25 psi przez 100 milisekund, aby zapobiec uszkodzeniu utrwalacza.

Powłoki wierzchnie na bazie wodnej są zazwyczaj bardziej przewodzące niż powłoki wierzchnie oparte na rozpuszczalnikach i trudnej je utrwalać. W przypadku niektórych powłok na bazie wody i ciężkich podkładów stopień utrwalania może spaść poniżej dopuszczalnego poziomu. Powłoki wierzchnie na bazie rozpuszczalnika mają zwykle niższą przewodność niż powłoki na bazie wody. W przypadku niektórych powłok wierzchnich na bazie rozpuszczalnika stopień utrwalania znajduje się na akceptowalnym poziomie, kiedy używane są cięższe powłoki.

Jakość druku może ulec pogorszeniu w przypadku używania powłok wierzchnich na etykietach z cięższymi podkładami. Używanie lżejszego podkładu może zmniejszać wrażenie rozprysków. Należy ostrożnie sprawdzić etykiety, aby przekonać się, czy powłoka funkcjonuje zadowalająco z drukarką.

Charakterystyka etykiet

Materiały używane do tworzenia etykiet mają szeroką gamę właściwości, które mogą mieć wpływ na wydruk. Lotne składniki znajdują się w samych materiałach etykietowych i kleju. Zalecamy, by ilość emisji lotnych z etykiet do temp. 160°C (320°F) była jak najmniejsza. Lotne składniki, które mają niską temperaturę wrzenia, wytwarzają emisje po podgrzaniu w utrwalaczu i mogą emitować opary zdolne do uszkodzenia drukarki.

Wstępnie zadrukowane atramenty mogą także powodować zanieczyszczenie drukarki i występować na jednej lub obu stronach arkusza etykiet.

Przed zakupem większej ilości etykiet upewnij się, że zostały one intensywnie przetestowane w drukarce.

Etykiety z oddzielona macierzą krawędzi nie mają obszaru wokół zewnętrznej krawędzi cięcia arkusza. Etykiety o łącznej macierzy oddzielenia nie mają wykrojenia wokół i pomiędzy etykietami. Ta właściwość ułatwia odklejanie etykiet od warstwy podkładowej.

Etykiety sąsiadujące są cięte równo względem siebie, bez dodatkowej przestrzeni między sobą. Należy unikać używania etykiet sąsiadujących bez zrywanej macierzy krawędzi.

Etykiety wykrawane są wycinane z obszaru drukowania między każdą etykietą. W celu uzyskania najlepszych wyników nie należy drukować wewnątrz obszaru leżącego 2,3 mm lub bliżej od krawędzi etykiety lub perforacji ani pomiędzy wykrojeniami etykiety.

Jeśli używane są etykiety sąsiadujące lub wykrawane, upewnij się, że nie występuje zanieczyszczenie klejem. W etykietach stosuje się różne poziomy i typy kleju i różne materiał podkładowe i papiery. Klej może sączyć się ze wszystkich arkuszy etykiet. Upewnij się, że wykrojenia są wolne od wyciekającego kleju. Aby uniknąć zanieczyszczenia klejem, należy użyć powłoki strefowej lub wzoru z nieklejącą się ramką ok. 1 mm (0,04 cala ) lub większą.

Jeśli powlekanie strefowe nie jest używane, zalecamy korzystanie z rozdzielonej macierzy krawędzi. Rozdzielone krawędzie różnią się typem warstwy wierzchniej, podkładu i materiałów samoprzylepnych. W poniższej tabeli przedstawiono wskazówki dotyczące macierzy z rozdzieloną krawędzią.

Korzystanie z arkuszy etykiet z klejem stosowanym na krawędziach arkusza zanieczyszcza i unieważnia gwarancję na drukarkę i kasetę z tonerem.

W przypadku korzystania z materiałów wrażliwych na nacisk bez powlekania strefowego należy wybierać etykiety sąsiadujące bez żadnych usztywniaczy i ze zdejmowaną macierzą krawędzi. Jeśli pełna macierz paska jest w projekcie produktu końcowego, należy drukować przed usunięciem macierzy. Jeśli macierz należy usunąć przed drukowaniem, należy zaokrąglić wszystkie narożniki, upewniając się, że klej nie jest widoczny.

Cięte arkusze etykiet

Ogólnie rzecz biorąc, cięte arkusze etykiet dobrze współpracują z drukarką.

Powlekanie lub wymiarowanie w celu zapewnienia odporności papieru na ciecze zmniejsza przyleganie tonera i zwiększa ryzyko zanieczyszczenia nagrzewnicy. W ramach minimum etykiety papierowe powinny mieć równą masę i sztywności do 20 funtów dokumentowego papieru kserograficznego.

Formularze na podwójnych wstęgach

Tworzenie formularzy na podwójnych wstęgach obejmuje łączenie dwóch rolek różnych materiałów (zwykle papieru wrażliwego na nacisk i papieru dokumentowego), a następnie przekształcenie na cięty arkusz produktu. Taka konstrukcja wymaga rozdzielanej macierzy krawędziowej. Podkład musi być wystarczająco sztywny, aby wytrzymać siłę pobierania drukarki. Dwa materiały muszą być wystarczająco cienkie, aby leżały płasko w podajniku papieru. Różnice w grubości może spowodować zawijanie się materiałów w dół w kierunku krawędzi czołowej, co może negatywnie wpływać na podawanie.

Zalecamy, by krawędź czołowa arkusza była grubsza niż nakładka podwójnej wstęgi, aby upewnić się, że arkusz leży płasko w zasobniku. Arkusz powinien zostać umieszczony etykietą skierowaną w dół. Ustaw etykietę w zasobniku, tak aby obszar wrażliwy na nacisk był jako pierwszy wprowadzany do drukarki. Etykieta nie powinna mieć odsłoniętego kleju w obszarze nakładki lub gdziekolwiek wzdłuż przedniej lub tylnej etykiety.

Zalecamy projektowanie paska niesamoprzylepnego o minimalnej szerokości 1 mm (0,04 cala ) wzdłuż krawędzi nakładki. Aby zapobiec zsuwaniu się materiału w nagrzewnicy, zalecamy moletowanie, które czyni chropowatym odsłonięty obszar silikonu na styku klejenia.

Przednia część formularza na podwójnych wstęgach jest zwykle produktem wrażliwym na nacisk; w związku z tym wytyczne dla etykiet papierowych dotyczą również formularzy na podwójnych wstęgach.

Poniższy schemat przedstawia zalecany wygląd formularzy na podwójnych wstęgach. Obszar nie do zadruku może się różnić w zależności od modelu drukarki.

Etykiety winylowe i poliestrowe

Etykiety winylowe działają dobrze w obrębie określonych parametrów konstrukcyjnych. Winyle są wrażliwe na ciepło, dzięki czemu podkłady muszą być na tyle grube, aby pochłaniać nadmiar ciepła i zapobiegać stopieniu. Łączna macierz paska może powodować zanieczyszczenie kleju. Cienkie materiały podkładowe lub niska siła ciągnięcia może prowadzić do odklejania się etykiet wewnątrz drukarki, co wymaga jej serwisowania.

Materiały, które mają niższą temperaturę topienia przedniej części podkładu niż temperatura nagrzewnicy, mogą wymagać obszarów odsłoniętych na krawędzi czołowej i spływu do maks. 1,6 mm ze względu na problemy z podawaniem. Zalecamy, by przednia część materiału podkładowego była zrobiona z materiału, który jest odporny na temperaturę nagrzewnicy, co eliminuje potrzebę wymiany obszarów odsłoniętych od 3 mm do 1,6 mm.

Kiedy używany jest obszar odsłonięty 1,6 mm, bardzo ważne jest, aby trzymać się ściśle tolerancji 1,6 mm. Kiedy obszar odsłonięty jest mniejszy niż 1,6 mm, jest bardzo prawdopodobne, że dojdzie do zanieczyszczenia kleju.

Winyle są niechłonne, co prowadzi do nagromadzenia tonera w nagrzewnicy, a to wymaga specjalnej konserwacji. Więcej informacji na ten temat konserwacji drukarki można znaleźć w dokumentacji dostarczonej z drukarką. Winyle mogą wymagać powłoki wierzchniej w celu zapewnienia dobrej przyczepności tonera. W przypadku korzystania z etykiet winylowych konieczne może być zamontowanie modułu oczyszczania nagrzewnicy.

Etykiety poliestrowe są mniej wrażliwe na ciepło, ale także są niechłonne. Podkłady do etykiet poliestrowych mogą być cieńsze, ale wymagania w zakresie powłok i czyszczenia są podobne do tych w przypadku etykiet winylowych.

Zintegrowane formularze

W celu tworzenia zintegrowanych formularzy konwerter korzysta z klejów zgrzewanych na ciepło do nakładania elementów etykiet i podkładu do materiału bazowego (zwykle papieru).

Wycieki oleju, rozpoznawalne przez odbarwione arkusze, mogą stanowić problem w przypadku tych formularzy. Olej można również przenosić się z z górnej do tylnej powierzchni podkładu na rolce, przed rozpoczęciem procesu konwersji. Formularze mogą być śliskie, a mechanizm podawania może nie być w stanie przesunąć wszystkich arkuszy z zasobnika do drukarki. Zacięcia i złe podawanie pojawiają się częściej, kiedy olej jest obecny na tylnym podkładzie.

Klej na tych formularzach jest powszechnie umieszczany na dwóch lub czterech stronach (niesamoprzylepne obramowanie na dwóch lub czterech krawędziach). Zalecamy opracowanie 1 mm (0,04 cala) obramowania niesamoprzylepnego (powłoka strefowa) na wszystkich czterech krawędziach.

W przypadku drukowania na formularzach zintegrowanych z włóknami wzdłuż arkusza, umieść arkusz w zasobniku, tak aby część papierowa formularza jako pierwsza była podawana do drukarki. Umieść wrażliwą na nacisk część formularza w kierunku lewej długiej krawędzi. W przypadku zintegrowanych formularzy z włóknami w poprzek arkusza, umieść arkusz w zasobniku, tak aby część formularza wrażliwa na nacisk jako pierwsza była podawana do drukarki.

Ze względu na unikatową konstrukcję zintegrowanych formularzy mogą wystąpić problemy w odbiorniku wyjściowym. W przypadku wystąpienia problemów z układaniem tych formularzy skontaktuj się z przedstawicielem ds. marketingu.

Drukowanie na etykietach

Drukowanie tylko na pełnych arkuszach etykiet. Arkusze z brakującymi etykietami mogą ulec odklejeniu podczas drukowania, co może spowodować zacięcia w drukarce. Arkusze częściowe mogą również pozostawiać ślady kleju na drukarce i wkładzie, co mogłyby unieważnić gwarancje na drukarkę i wkłady.

Nie wkładaj na raz więcej niż jednego arkusza etykiet do drukarki. Może to spowodować zanieczyszczenie wkładu i innych komponentów klejem.

W zależności od posiadanego modelu drukarki oraz liczby drukowanych etykiet, drukowanie etykiet może wymagać specjalnej konserwacji drukarki. Więcej informacji o drukowaniu na etykietach, patrz Obsługa papieru przez daną drukarkę

Procedury konserwacji

Jeżeli jakość wydruków zaczyna się pogarszać podczas drukowania na etykietach winylowych, wykonaj następujące czynności:

1. Wydrukuj dokument na pięciu arkuszach papieru.

2. Zaczekaj około pięć sekund.

3. Wydrukuj dokument na kolejnych pięciu arkuszach papieru.

Aby zachować niezawodność podawania do drukarki, powtórz tę czynność czyszczenia po każdej wymianie kasety z tonerem.

Etykiety do druku dwustronnego

Etykiety nie są zasadniczo drukowane dwustronnie z powodu ich specjalnej budowy. Jednak drukowanie po obu stronach arkusza może być możliwe, jeżeli przestrzegane będą wytyczne w zakresie wzornictwa, budowy i użytkowania.

Opracowując papierową etykietę do drukowania dwustronnego, konwerter powinien sprawdzić, czy etykieta jest przystosowana do ochrony przed zanieczyszczeniami i nagromadzeniem zanieczyszczeń. Zanieczyszczenie powoduje problemy z podawaniem papieru i jego zacięciami.

Zalecamy korzystanie z arkuszy etykiet, które mają obramowanie wokół obszaru etykiet. Upewnij się, że siła zwalniająca jest wystarczająca, aby wytrzymać temperaturę do 225°C (437°F) i ciśnienie do 25 psi.

W razie potrzeby użyj opasek do etykiet. Te niewielkie nieścięte miejsca (około 1,6 mm lub 0,06 cala ) pomagają ustabilizować arkusz etykiet i zapobiec ich rozerwaniu przy perforacjach i wykrojeniach podczas drukowania. Opaski etykiet zapobiegają również łuszczeniu się ich w drukarce.

Nacięcia i wycięcia w etykietach odsłaniają klej w drukarce. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, umieść arkusz etykiet w taki sposób, aby rozcięcia i wycięcia nie były wyrównane z żeberkami wewnątrz dupleksera lub obszarami przenoszącymi drukarki. Dzięki temu eliminuje się wszelkie punkty kontaktowe pomiędzy klejem etykiety i drukarką oraz zapobiega zanieczyszczeniu drukarki klejem. Więcej informacji można znaleźć w sekcji Podstawowe wytyczne projektowe wzoru żebra dla wyrównania krawędzi odniesienia .

Arkusze etykiet należy ładować stroną końcową. Należy używać papieru o włóknach wzdłuż strony, a nie w poprzek, ponieważ takie łatwiej się zwijają.

Jeśli konwerter opracowuje arkusz etykiet włóknami z włóknami w poprzek do drukowania dwustronnego, należy przetestować pierwszy arkusz, aby upewnić się, że wszystko wygląda prawidłowo.

Aby skorzystać aplikacji do drukowania dwustronnego etykiet, konieczne może być zainstalowanie elementu czyszczącego nagrzewnicy. Element czyszczący umożliwia drukarce drukowanie po obu stronach arkusza etykiet papierowych. Aby ustalić, czy drukarka wymaga użycia elementu czyszczącego, patrz Obsługa papieru przez daną drukarkę .

Podstawowe wytyczne projektowe wzoru żebra dla wyrównania krawędzi odniesienia

• Funkcja podstawowego wzoru żebra ma na celu zapewnienie najlepszej pomocy technicznej dla nośników podczas transportu. Jeśli nośnik dotyka określonej powierzchni, to powierzchnia ta musi zawierać podstawowy wzór żebra.

• Ścieżka podawania powinna prowadzić krawędź czołową nośnika do podstawowej powierzchni prowadzenia, a nie dodatkowej. To ustawienie zapewnia lokalizację krawędzi czołowej nośnika na powierzchni prowadnicy, która zapewnia najlepsze wsparcie.

• Kąt padania krawędzi czołowej nośnika przy jego styku z podstawową powierzchnią prowadzącą nie powinien być większy niż 30°. Kąt ten eliminuje media strzępienie się nośnika na prowadnicach i zmniejsza ilość energii przekazanej do nośnika przez prowadnicę.

• Podstawowy wzór żebra musi mieć wsparcie żebra od 3 do 10 mm (od 0,12 do 0,40 cala) od krawędzi papieru. W przypadku kopert podpora żebra powinna wysuwać się od 2 do 10 mm (od 0,08 do 0,40 cala) od krawędzi koperty. Ta podpora żebra utrzymuje sztywne narożniki nośnika, dzięki czemu nie mogą się zaginać i chwytać innych powierzchni w drukarce. Zapobiega to również chwytaniu przez narożniki nośnika wewnętrznej powierzchni żebra ścieżki papieru.

• Podstawowy wzór żebra nie powinien mieć żadnych żeberek bliżej niż 3 mm (0,12 cala) do zewnętrznej krawędzi papieru i kopert. To żebro zapobiega strzępieniu się nośnika, który jest zbyt blisko krawędzi nośnika.

• Maksymalny odstęp żeberek w podstawowym wzorze żebra nie powinien być większy niż 20 mm (0,79 cala). Odstępy zapewniają płaskość krawędzi czołowej nośnika przechodzącego przez system.