Wybranie odpowiedniego rodzaju papieru lub nośnika specjalnego zmniejsza możliwość wystąpienia problemów z drukowaniem. Aby uzyskać najlepszą jakość wydruku, przed zakupieniem dużej ilości papieru lub innego nośnika specjalnego należy wypróbować pojedyncze arkusze tego nośnika.
Przedstawiona poniżej charakterystyka papieru ma wpływ na jakość wydruku i niezawodność drukowania. Charakterystykę tę należy brać pod uwagę przy ocenie przydatności nowego papieru.
Zasobnik na papier może automatycznie podawać papier o gramaturze do 90 g/m2 z włóknami wzdłuż strony. Podajnik ręczny może automatycznie podawać papier o gramaturze do 163 g/m2 z włóknami wzdłuż strony.
Najlepsze rezultaty uzyskuje się, stosując papier z włóknami wzdłuż strony o gramaturze 75 g/m2. Papier o gramaturze mniejszej niż 60 g/m2 może nie być wystarczająco sztywny, co może skutkować problemami z podawaniem papieru i jego zacięciami. Dla wydruków o szerokości nie większej niż 182 mm (7,17 cala) zalecany jest papier o gramaturze co najmniej 75 g/m2.
Zwijanie się to tendencja papieru do zakrzywiania się na brzegach. Nadmierne zwijanie się może spowodować problemy z podawaniem papieru. Papier może zwijać się po przejściu przez drukarkę, gdzie wystawiony jest na działanie wysokiej temperatury. Trzymanie rozpakowanego papieru w warunkach o dużej wilgotności lub bardzo suchych, w wysokiej lub niskiej temperaturze, nawet w zasobnikach, może przyczynić się do zawinięcia brzegów przed drukowaniem i spowodować problemy z podawaniem.
Gładkość papieru ma bezpośredni wpływ na jakość wydruku. Jeśli papier jest zbyt szorstki, toner nie zostanie prawidłowo wtopiony w arkusz. Zbyt gładki papier może spowodować problemy z podawaniem lub jakością wydruku. Należy stosować papier o gładkości zawierającej się w przedziale od 100 do 300 punktów Sheffielda; najlepszą jakość wydruków osiąga się, stosując papier o gładkości 150–250 punktów Sheffielda.
Ilość wilgoci zawartej w papierze ma wpływ zarówno na jakość wydruków, jak i zdolność do prawidłowego podawania papieru przez drukarkę. Papier należy pozostawić w oryginalnym opakowaniu do momentu jego użycia. Dzięki temu papier będzie mniej narażony na zmiany wilgotności, niekorzystnie wpływające na jego parametry.
Przed drukowaniem papier należy poddać kondycjonowaniu, przechowując go w tym samym otoczeniu co drukarkę przez 24 do 48 godzin. W przypadku dużej różnicy między warunkami przechowywania lub transportu a warunkami panującymi w otoczeniu drukarki okres ten papieru powinien zostać wydłużony do kilku dni. Również gruby papier może wymagać dłuższego okresu kondycjonowania.
Kierunek włókien określa sposób ułożenia włókien papieru w arkuszu. Kierunek włókien może być wzdłużny, czyli równoległy do długości papieru, lub poprzeczny, czyli równoległy do szerokości papieru.
W przypadku gramatury od 64 do 90 g/m2 zalecany jest papier o włóknach ułożonych wzdłuż strony. Papier z włóknami w poprzek strony nie jest zalecany przy gramaturze mniejszej niż 64 g/m2 lub szerokości nie przekraczającej 182 mm (7,17 cala).
Większość papieru kserograficznego wysokiej jakości wykonana jest w 100% z przetworzonej chemicznie papierówki. Taki skład masy pozwala uzyskać papier o wysokim stopniu stabilności, gwarantującym mniejsze problemy z podawaniem papieru w drukarce i lepszą jakość wydruków. Papier zawierający inne włókna, np. bawełny, może powodować problemy podczas drukowania.
Nie zaleca się stosowania w drukarce niżej wymienionych rodzajów papieru:
Papier przetworzony chemicznie używany do kopiowania bez zastosowania kalki, znany także jako papier samokopiujący
Papier z nadrukiem zawierającym substancje mogące zanieczyścić drukarkę
Papier z nadrukiem nieodpornym na wysoką temperaturę panującą w nagrzewnicy drukarki
Papier z nadrukiem wymagającym kalibracji (precyzyjnego usytuowania nadruku na stronie) dokładniejszej niż ±2,3 mm, np. formularze stosowane w optycznym rozpoznawaniu znaków (OCR)
Aby właściwie drukować na takich formularzach, w niektórych przypadkach można dostosować kalibrację za pomocą oprogramowania.
Papier powlekany (papier dokumentowy podatny na wycieranie), papier syntetyczny, papier termiczny
Papier o nierównych krawędziach, papier szorstki lub papier o powierzchni z wyraźną teksturą bądź papier pofałdowany
Papier makulaturowy niespełniający wymagań europejskiej normy EN12281:2002
Papier o gramaturze mniejszej niż 60 g/m2
Formularze lub dokumenty wieloczęściowe
Stosowanie odpowiednich rodzajów papieru pomaga uniknąć zacięć i zapewnić bezproblemowe drukowanie.
W celu uniknięcia zacięć i niskiej jakości wydruku:
Zawsze należy używać nowego, nieuszkodzonego papieru.
Przed załadowaniem papieru należy sprawdzić, która strona jest stroną zalecaną do zadrukowania. Informacja ta zazwyczaj znajduje się na opakowaniu nośnika.
Nie należy używać papieru, etykiet lub kart wyciętych lub przyciętych ręcznie.
Nie należy jednocześnie umieszczać nośników o różnych rozmiarach, różnej gramaturze ani różnego typu w tym samym źródle nośnika; może to powodować zacięcia nośnika.
Nie należy stosować papieru powlekanego, za wyjątkiem papierów powlekanych przeznaczonych do drukowania elektrofotograficznego.
Wybierając formularze z nadrukiem oraz papier firmowy, należy stosować się do poniższych wskazówek:
Należy stosować papier z włóknami wzdłuż strony o gramaturze od 60 do 90 g/m2.
Papier o gramaturze co najmniej 75 g/m2 jest zalecany w przypadku papieru o szerokości nie większej niż 182 mm (7,17 cala).
Należy używać wyłącznie formularzy i papieru firmowego zadrukowanych metodą litografii offsetowej lub druku wklęsłego.
Nie należy stosować papieru szorstkiego lub o powierzchni z wyraźną teksturą.
Należy używać papieru zadrukowanego farbą odporną na wysoką temperaturę przeznaczonego do kopiarek kserograficznych. Farba musi być odporna na temperatury sięgające 225°C, tzn. w tej temperaturze nie może ulegać stopieniu ani wydzielać niebezpiecznych gazów. Należy używać farby drukarskiej odpornej na działanie żywicy w tonerze. Farba drukarska utrwalana przez utlenianie lub farba na bazie oleju z reguły spełnia te wymagania, natomiast lateksowa farba drukarska może ich nie spełniać. W razie wątpliwości należy skontaktować się z dostawcą papieru.
Papier z nadrukiem, na przykład papier firmowy, musi być odporny na temperaturę sięgającą 225°C, tzn. w tej temperaturze nadruk nie może się topić ani wydzielać niebezpiecznych gazów.
Firma Lexmark jest wrażliwa na problemy środowiska naturalnego, dlatego wspiera korzystanie z biurowego papieru makulaturowego do drukarek laserowych (elektrofotograficznych). W roku 1998 firma Lexmark przedstawiła rządowi USA wyniki badań, zgodnie z którymi papier makulaturowy produkowany przez główne zakłady papiernicze w USA jest podawany równie dobrze, co papier nie pochodzący z makulatury. Nie można jednak wydać ogólnego oświadczenia stanowiącego, że każdy rodzaj papieru makulaturowego będzie właściwie podawany.
Firma Lexmark stale sprawdza współpracę produkowanych drukarek z papierem makulaturowym (zawartość 20–100% odpadów pokonsumenckich) i gamą papierów testowych z całego świata, prowadząc badania komorowe pozwalające uzyskać różne warunki temperaturowe i wilgotnościowe. Firma Lexmark nie ma powodu zniechęcać do korzystania z dzisiejszych biurowych papierów makulaturowych, aczkolwiek właściwości papieru makulaturowego powinny być zgodne z poniższymi wytycznymi.
Niska wilgotność (4–5%)
Odpowiednia gładkość (100–200 jednostek Sheffielda lub 140–350 jednostek Bendtsena, dla Europy)
| Uwaga: Niektóre znacznie gładsze papiery (np. 90 g Premium dla drukarek laserowych, 50–90 jednostek Sheffielda) i znacznie bardziej szorstkie (np. bawełniany Premium, 200–300 jednostek Sheffielda) zostały wyprodukowane w celu pracy z drukarkami laserowymi, mimo rodzaju powierzchni. Przed użyciem tych typów papieru należy zasięgnąć porady dostawcy papieru. |
Odpowiedni współczynnik tarcia między arkuszami (0,4–0,6)
Odpowiednia odporność na zginanie w kierunku podawania
Papier makulaturowy, papier o mniejszej gramaturze (<60 g/m2) i/lub cieńszy (<0,1 mm), a także papier cięty w poprzek włókien, gdy zostanie użyty w drukarkach pobierających arkusze krótszą krawędzią), może mieć mniejszą odporność na zginanie niż wymagana do niezawodnego podawania papieru. Przed użyciem tych typów papieru do drukowania laserowego (elektrofotograficznego) należy zasięgnąć porady dostawcy papieru. Należy pamiętać, że są to wyłącznie ogólne wytyczne i że nawet papier zgodny z nimi może być przyczyną występowania problemów z podawaniem w każdej drukarce laserowej (np. w przypadku zawinięcia papieru podczas normalnych warunków drukowania).